Saruman startte mijn 2022 met de woorden “The Nine have left Minas Morgul”. Ik weet nog niet wat dit voor het nieuwe jaar betekent. (Hoezo, klok jij het nieuwe jaar niet in met LOTR ofzo dan??)*
Hoe het ook zij, we hebben januari al achter de rug en Betty White is niet meer onder ons, dus je zou toch hopen dat we het ergste meteen al gehad hebben voor dit jaar. Mijn januari stond in het teken van spionnen en oorlogsgeschiedenis, kunnen we wel zeggen. Kijk maar:
Geluisterd
Ik begon dit jaar met alle afleveringen van de podcast Tante Jos, over de enige Nederlandse burgervrouw die geëerd werd met de militaire Willemsorde: Jos Gemmeke. Haar achternicht Mijke van Wijk dook in het verhaal van Tante Jos om uit te vinden wat nou allemaal wel en niet waar was van Jos’ verhaal en maakte er een echt gave podcast over.
Vervolgens raakte ik geobsedeerd door de Bletchley Park Podcast van het Bletchley Park Museum (check de aflevering over de werking van Enigma!) en woonde een live lezing bij over vrouwen en kunst in de oorlog (via Zoom).
En dan Invisible women! Diane Greig duikt in de verhalen van 8 vrouwen die in de oorlog voor de geallieerden gespioneerd hebben. Veel van deze vrouwen vertellen voor het eerst in hun leven hun verhaal!
Met andere woorden: ik luisterde vooral podcasts over spionnen.
Gelezen
- Technisch gezien luister de ik The Alice Network van Kate Quinn, want ik ben de laatste jaren meer van de luisterboeken dan van zelf lezen. Maar dit boek katapulteerde mij in een maand vol oorlogsverhalen en verzetshelden.
We volgen de verhalen van twee vrouwen – Eve die in 1915 gerekruteerd werd voor het Alice Network (dat echt bestond) in Frankrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog en Charlie die in 1947 wanhopig op zoek is naar haar vermiste nichtje Rose.Dertig jaar na de grote oorlog wordt Eve achtervolgd door het verraad dat het Alice Netwerk verscheurde en is alcohol haar trouwe metgezel. Tot Charlie haar huis binnenvalt en een naam noemt die ze al jaren niet meer gehoord heeft en het begin is van een gezamenlijke jacht op de waarheid. Ik had een beetje moeite met de band tussen Charlie en haar nichtje en waarom het zo belangrijk voor Charlie was om Rose te vinden (maar mijn beeld van familierelaties is ook gewoon verknipt, geef ik toe), maar ik vond het een heerlijk boek – geestig en spannend tegelijk. Plus veroorzaker van grote behoefte aan meer, en nuja, voor je het weet heb je de hele maand podcasts over de oorlog en het verzet geluisterd.
Van de berg artikelen die ik las vond ik deze de moeite waard om te delen:
- Vingersporen verraden niet alleen de dader, maar ook wat er zich op een plaats delict heeft afgespeeld / Scientias.nl
- The Most Miraculous Execution in American History (That Nobody Told You About) / Historical Crime Detective
- En naar aanleiding van de podcast Het Spoor Terug ben ik begonnen aan U wordt door niemand verwacht van Michal Citroen, over de joden die de kampen en de onderduik overleefden en terugkeerden naar een koud en kil Nederland.
Gezien
Niet zo heel veel crime-gerelateerds. Ik heb Only Murders in the Building nog een keer gekeken, want 1) geweldig en 2) mijn Disney-abo loopt nu af.
Ook keek ik eindelijk JoJo Rabbit, over de Tweede Wereldoorlog door de ogen van een jongetje dat overtuigd nazi is (incl. imaginair vriendje in de vorm van Hitler, neergezet door een briljante Taika Waititi), terwijl zijn moeder een Joodse onderduikster verstopt op zolder. Ik vond ‘m ontroerend en vermakelijk, ook al snap ik waarom hij controversieel was/is.
Munich – The Edge of War staat in mijn watch list bij Netflix, maar ik ben er nog niet aan toe gekomen.
En dit gebeurde er op Grave Affairs
Haha, nou ja, niet zo veel, behalve dat ik besloot dat een strakker design noodzakelijk was en ik de site een groot deel van de maand offline gooide voor broodnodig onderhoud. Maar we zijn er weer. Op naar februari, zou ik zeggen.
Achter de schermen werkte ik wel aan artikelen, hoor. Over, Noor Inayat Khan (jawel, een zeer belangrijke spionne) en Violet’s Leap, bijvoorbeeld. Maar zoals dat gaat wil ik dan alle info die er is hebben en verdrink ik in allerlei boeken en docu’s waarna de boel moet worden gesnoeid tot een artikel. Afijn, dat is onderweg. Ondertussen heb ik hier wel een tiental steengoede Nederlandse podcasts voor je.
*2021 begon overigens met “What about second breakfast?” – dit geheel terzijde.