Picture this…* een koude avond in januari 1909 en een dure Belgische auto die over een klif bij Penmaenmawr hangt. Een splinternieuwe Minerva M Landaulette, als ik me niet vergis.
De voorruit ligt aan gort.
50 meter lager kolkt een zee.
Nu, dat ziet er voor de personen in de auto tamelijk slecht uit. Bij de gecrashte Minerva ligt een Schotse baret op de grond en de agenda van ene Violet Gordon Charlesworth.
Maar van Violet zelf ontbrak elk spoor…
Wie was Violet?
Het zal je niet verbazen dat deze Violet níet de zus van Hyacinth is, je weet wel, the one with the swimming pool and room for a pony.
Al had ze waarschijnlijk graag gedaan alsof, want doen alsof, daar was ze wel goed in.
Violet Gordon Charlesworth werd in januari 1884 geboren en woonde samen met haar moeder Miriam Charlesworth in een badplaats in Noord-Wales. Naar verluid hadden ze drie villa’s, vier auto’s en een stel St. Bernard honden. Regelmatig stond Violet in de krant, met haar favoriete honden en opvallende rode mantel.
Werken deden de dames Charlesworth niet en er was ook geen vader Charlesworth in beeld.
Nee, om hun levensstijl te financieren vertelden Violet en haar moeder dat Violet de peetdochter van Major General Charles George Gordon of Khartoum was, en dat ze op haar 25e verjaardag £ 100.000 van hem zou erven. Het testament kon ze laten zien. Dit was voldoende om onder andere lokale zakenlui, die sowieso wel van de jonge Violet gecharmeerd leken te zijn, scheutig geld uit te lenen.
Zodra de erfgename 25 werd, zou het geld immers terugkomen.
Toch?
Violets auto, in The Motor, 12 januari 1909
Violet heeft een probleem
Dat verhaal van die erfenis klopte niet helemaal. Eigenlijk helemaal niet. Het testament hadden Violet en Miriam zelf in elkaar geknutseld.
Terwijl het gemiddelde loon in die tijd niet meer dan £ 1 per week bedroeg, gaf Violet £ 4.000 aan geleend geld per jaar uit aan geleend geld zonder een cent terug te betalen. Ze had inmiddels bij artsen, weduwen en effectenmakelaars schulden uitstaan die waren opgelopen tot een astronomisch bedrag dat ze zelf nooit zou kunnen terugbetalen.
Vi was bovendien 24. Je begrijpt: dit begon een probleem te worden, want het moment dat haar schuldeisers hun geld terug verwachtten, kwam steeds dichterbij.
Het werd haar wat heet onder de voeten, kunnen we stellen.
De mysterieuze verdwijning van Violet Gordon Charlesworth
Maar wat wíl nou het toeval, een week voordat ze haar ‘erfenis’ in ontvangst zou nemen en de schulden zou afbetalen, werd de 24-jarige door een ‘auto-ongeluk’ op de locatie aan de klif in zee geslingerd en kwam ze om het leven.
Op de bewuste avond rende Violets zus naar een café in de buurt gerend en vertelde in tranen dat de Minerva van haar zus zo over het muurtje aan het klif was gevlogen, waardoor Violet in zee was gestort.
Een tragisch einde voor zo’n mooie, jonge en vooral ook rijke vrouw…
The Wales Weekly News, 8 januari 1909
Iedereen zoekt naar Violet Gordon Charlesworth
Een grote zoektocht werd op touw gezet en heel Groot-Brittannië was in de ban van de tragedie die ook het ‘Welsh Cliff Mystery’ genoemd werd. Er werden ansichtkaarten (zoals die hieronder) verkocht, sommige met de titel ‘Violet’s Leap’. (En dan noemen ze millennials morbide…. okay…) Het verhaal stond zelfs in The New York Times.
Nationale kranten berichtten over de ’tragedie’, maar al snel begon men te vermoeden dat hier een luchtje aan zat, toen er geen lichaam werd gevonden, vooral omdat Violet toch met enige regelmaat her en der gezien leek te worden. Er kwamen talloze berichten uit het hele land over vrouwen die zogenaamd aan Violets beschrijving voldeden.
Uiteindelijk kwam een verslaggever van een krant in het Schotse Oban haar op het spoor. Daar woonde ze onder een valse naam en sleepte naar schatting £ 27.000 aan schulden achter zich aan.
De aap uit de mouw
Violet bleek namelijk helemaal niet het loodje gelegd te hebben, maar had haar eigen dood in scène gezet om aan haar schuldeisers te ontsnappen.
Niet heel verrassend was iedereen verbijsterd toen Violet levend en wel werd aangetroffen. Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje, en al snel stond Violet voor de rechter. Samen met haar moeder Miriam werd ze veroordeeld voor fraude en kreeg drie jaar dwangarbeid opgelegd. Een hoger beroep mocht niet baten.
Ze werden vastgezet in Aylesbury. Na hun vrijlating zijn ze teruggekeerd naar Schotland, waar ze opnieuw verdween, dit keer zonder ooit nog gevonden te worden.
Nasleep
De verdwijning van Violet Gordon Charlesworth trok wereldwijde aandacht. Kranten stonden bol van sensationele koppen over de ‘uit de dood herrezen’ erfgename. In een tijd zonder internet of social media was dit natuurlijk het soort nieuws waar mensen wekenlang over bleven praten.
Maar wat dreef Violet en haar moeder tot zulke extreme acties? In het Engeland van die tijd waren de mogelijkheden voor vrouwen beperkt, dus dat ze hun zwendelpraktijken zagen als de enige manier om aan armoede te ontsnappen en een luxeleven te leiden, was misschien niet heel gek? (Al denk ik dan dat er toch een verschil zit tussen ‘aan armoede ontsnapt’ en ‘room for a pony’…Oder?)
Ruim een eeuw na Violets verdwijning, zowel de in scène gezette als haar echte verdwijning uit de geschiedenisboeken, blijft haar verhaal fascinerend. Als je erover nadenkt, zou er toch best een BBC miniserie in moeten kunnen zitten. Het heeft alle ingrediënten: bedrog, een nep-erfenis, een in scène gezette dood, en een mysterieus einde.
Het lijkt me best iets waar Inspector Barnaby iets mee zou moeten kunnen…
Verder lezen over Violets verdwijning
- California Digital Newspaper Collection
- National Library of Wales
- British Newspaper Archive
- Podcast: Drunk Women Solving Crime, afl. 144 ‘Vix Leyton & The Cliff-Hanger’
Geobsedeerd geraakt door Violets auto? Je kunt hier een ingelijste foto van de auto kopen, waarop je het gebroken glas waar Violet doorheen gestort zou zijn nog kunt zien… (Op zich ook al een aanwijzing, als ik er zo eens nader naar kijk, want daar is duidelijk niemand doorheen gevallen…)
Zoek je nog een mysterie om je tanden in te zetten? Waarom begin je niet groots, bijvoorbeeld bij de Isdal-vrouw?
Bewaar de Verdwijning van Violet Gordon Charlesworth voor later
*Nee, ik denk niet dat er een moment komt dat ik ooit ophoud Sophia Petrillo te citeren, wen er maar aan.